Koszty faktoringu cz. 1
faktoring, finanse, biznes, kredyt obrotowy, kredyty, odsetki, prowizja, faktura, koszty, księgowość, rachunkowość, firma, wynik finansowy, długi, zobowiązania, podatki, wynagrodzenia, zysk, płynność, płynność, rabat, kredyt kupiecki, pożyczki, akcje, papiery wartościowe, raty, ROR, rachunek bankowy, rachunek bieżący, wierzytelności, gotówka, usługi, usługi finansowe,
Jak wynika z definicji faktoringu, przedstawionej w pierwszym rozdziale pracy, stanowi on swoistą alternatywę dla kredytu obrotowego i handlowego przy finansowaniu cykli rozliczeniowych. Kredytowanie przez faktoring odbywa się w sposób zbliżony do udzielania kredytu dyskontowego. Bank, po przyznaniu kredytu faktoringowego, potrąca od wartości wierzytelności odsetki i prowizję, a pozostałą różnicę przelewa na rzecz swojego klienta (faktoranta).
Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że firmy chciałyby sprzedawać swoje produkty, towary i usługi za gotówkę. Jednak z drugiej strony wolą płacić swoim dostawcom nie w momencie kupna, a po jakimś czasie, oczywiście w możliwie najbardziej odległym terminie.
W momencie sprzedaży przez przedsiębiorstwo produktów, towarów bądź usług z przesuniętym terminem płatności (tzn. na kredyt) powstaje w przedsiębiorstwie należność w stosunku do dłużnika (odbiorcy produktów, towarów bądź usług). W momencie sprzedaży wystawiana jest faktura. Wynik finansowy przedsiębiorstwa obliczany jest jako różnica między przychodem i kosztem uzyskania przychodu. Przychód jest rejestrowany w przedsiębiorstwie w momencie wystawienia faktury. Praktycznie oznacza to, że jeszcze przed fizycznym wpłynięciem gotówki do firmy przedsiębiorstwo zwiększa przychody w swoich dokumentach księgowych, a co za tym idzie, poprawia wynik finansowy. Jeżeli między momentem wystawienia faktury a zapłatą przez odbiorcę upływa długi okres, to przedsiębiorstwo, mimo wykazywanego zysku, nie jest w stanie wywiązywać się ze swoich zobowiązań. Firma może nie być w stanie np. zapłacić należnych podatków, wypłacić wynagrodzeń pracownikom, czy też sfinansować zakupu środków obrotowych do dalszej działalności. Mamy tu do czynienia z paradoksalną sytuacją, kiedy firma wykazująca zyski nie ma możliwości dalszego funkcjonowania, ponieważ straciła płynność.
Przedsiębiorstwo może poprawiać swoją płynność (zwiększać stan gotówki w kasie proporcjonalnie do potrzeb) poprzez przyspieszanie napływu gotówki lub opóźnianie płatności zobowiązań wobec własnych dostawców. Należy zaznaczyć, że w przypadku opóźniania własnych płatności przedsiębiorstwo naraża się na utratę dostawców lub, w najlepszym przypadku, na gorsze warunki kupna, np. utratę rabatów.
Jeśli firma nie chce zepsuć swoich kontaktów z dostawcami, a jednocześnie musi sobie poradzić z brakami gotówki w inny, niż wyżej opisany sposób, to:
- pierwszym krokiem jest bardziej ekonomiczne udzielanie kredytów kupieckich, tzn. tylko godnym zaufania odbiorcom;
- powinna oferować swoim odbiorcom łagodniejsze warunki kredytowania (kredytem kupieckim) tylko wtedy, gdy wzrost kosztów z tego tytułu będzie niższy niż wzrost sprzedaży i dochodów z nią związanych; przy liczeniu kosztów należy uwzględniać koszty finansowania z zewnątrz;
- w sytuacji braku środków pieniężnych powinna poszukać zewnętrznego źródła finansowania.
Oprócz odroczonych terminów płatności w firmie istnieją jeszcze dwie przyczyny zapotrzebowania na środki pieniężne, a mianowicie:
- wzrost obrotów
- inflacja
Zewnętrznymi źródłami finansowania firmy mogą być:
- kredyty bankowe
- pożyczki od innych podmiotów
- kredyt wekslowy
- emisja papierów wartościowych (akcje, obligacje)
- ulgi podatkowe, dotacje budżetowe
- faktoring
Jeśli przedsiębiorca nie jest spółką akcyjną i nie może liczyć na dotacje z budżetu państwa, a zaprzyjaźnione firmy nie są zainteresowane inwestowaniem w jego firmę, to pozostają mu dwa podstawowe źródła finansowania, którymi są kredyt bankowy i faktoring.
Obydwie usługi: kredytowanie i faktoring, są obarczone kosztami, które musi ponieść klient. Dlatego też niezbędna staje się analiza opłacalności zaciągnięcia kredytu lub skorzystania z usługi faktoringowej. Należy tu pamiętać, że wspomniana analiza nie może obejmować wyłącznie rachunku związanego z odsetkami i prowizją pobieranymi przez bank z tytułu udzielonego kredytu czy faktorowania wierzytelności (te wielkości są często bardzo zbliżone lub takie same). Przedsiębiorca winien wziąć pod uwagę koszty ustalenia zabezpieczenia, koszty związane ze skompletowaniem dokumentacji niezbędnej przy składaniu wniosku kredytowego, oraz wziąć pod uwagę czas jaki minie zanim bank postawi środki do dyspozycji klienta od momentu podjęcia decyzji o zaciągnięciu kredytu.
Analiza kosztów związanych z faktoringiem musi zawierać rachunek dotyczący prowizji pobieranych przez bank oraz odsetek dyskontowych pobieranych z góry w formie dyskonta, każdorazowo od kwoty przedstawionej do wykupu wierzytelności. Nie bez znaczenia jest tu fakt, że tak jak w przypadku kredytu tak i przy faktoringu różne banki pobierają odsetki dyskontowe w różnych wysokościach i stosują różnorodne systemy przyjmowania prowizji.
Porównując te dwie usługi w przypadku kredytu musimy liczyć się z tym, że jest on udzielany na określony czas. W przypadku kredytu obrotowego zwykle nie jest on dłuższy niż rok, a jego spłata rzadko jest ustalana jednorazowo, na koniec kredytowania. Najczęściej banki życzą sobie, by kredytobiorca spłacał kredyt w ratach. Praktycznie oznacza to, że już po spłacie pierwszej raty w firmie może wystąpić zapotrzebowanie na dodatkowe środki pieniężne, które przecież z chwilą spłaty raty kredytu musiały zostać wycofane z obrotu. Należy tu przypomnieć, że zjawisko to dotyczy również kredytów w rachunku bieżącym, gdzie klient zadłuża się w ramach określonego limitu. Często limit ten ulega obniżeniu w trakcie korzystania z kredytu.
W przypadku faktoringu problem ten nie występuje, ponieważ to przedsiębiorstwo decyduje (oczywiście w ramach przyznanego limitu) o tym, kiedy ma otrzymać środki pieniężne, przedstawiając wierzytelność do wykupu. Drugą przeszkodą w przypadku kredytu jest wymagane zabezpieczenie.
Często dla przedsiębiorcy jest to bariera nie do pokonania. Oczywiście, w
przypadku kredytu zabezpieczeniem mogą być również jego należności w
stosunku do odbiorców, ale bank wymaga w takim wypadku zabezpieczenia
przekraczającego znacznie kwotę kredytu. Ma ona pokrywać kwotę kredytu i
odsetki w okresie kredytowania oraz uwzględniać ryzyko banku. Nie można
przecież wykluczyć, że w momencie windykacji część zabezpieczenia
będzie nieściągalna. W przypadku faktoringu problem zabezpieczenia traci
swoją wagę. Zabezpieczeniem dla faktora jest sama wierzytelność i
wypłacalność dłużnika. Najczęściej, poza istniejącą wierzytelnością,
faktor nie wymaga dodatkowego zabezpieczenia.
Warunkiem
koniecznym do podpisania umowy faktoringowej, jest posiadanie przez
faktoranta rachunku w banku faktoringowym (ewentualnie inne usługi finansowe), w rachunku kosztów należy
uwzględnić koszt potencjalnych utraconych korzyści współpracy z innymi
bankami. Ma to miejsce wówczas, gdy bank, z którym klient chce podpisać
umowę faktoringu i zakłada w tym banku rachunek, ze względu na korzystne
warunki faktoringu oferowane ze strony wybranego banku, równolegle
oferuje mu mniej korzystne warunki innych usług niż inne banki np.:
wyższe oprocentowanie kredytów, niższe oprocentowanie wkładów, wyższe
opłaty i prowizje za wykonywanie czynności bankowych.
| Poprzedni artykuł: | Venture Capital jako forma finansowania przedsiębiorstwa cz. 3 |
| Następny artykuł: | Koszty faktoringu cz. 2 |