O biznesie Planowaniu i Pomysłach na biznes

Trochę o tym. Trochę o tamtym. Zawsze wokoło biznesu.

Rodzaje leasingu cz. 1

leasing, biznes, firma, finanse, ekonomia, kredyt, finansowanie, kredyty dla firm, raty, RRSO, odsetki,

W praktyce gospodarczej wykształciło się wiele różnych rodzajów i form leasingu, które można klasyfikować wg wielu kryteriów. W światowej gospodarce rozwinęły się różne formy leasingu. Nie wszystkie z nich są w Polsce popularne i dozwolone przez przepisy prawa podatkowego. Do najpopularniejszych należą leasing operacyjny i kapitałowy (inaczej finansowy).

W polskich realiach leasing jest stosunkowo nowym rozwiązaniem, jego kariera zaczęła się kilkanaście lat temu, z tego powodu mamy do czynienia z ciągłymi zmianami, chociaż w ostatnich latach są one coraz mnie radykalne.

1. Z podatkowego punktu widzenia można wyróżnić leasing operacyjny i finansowy:
a) Leasing operacyjny (bieżący) – jest bardzo zbliżony do umów najmu lub też dzierżawy; jest formą zaspokojenia przejściowego, zwiększonego zapotrzebowania producentów na określone dobra produkcyjne, wynikające np. z sezonowego charakteru produkcji;
• Okres trwania umowy leasingowej jest znacznie krótszy od normatywnego okresu przydatności rzeczy do używania, w praktyce nie bywa dłuższy niż 3 lata.
• Suma opłat leasingowych nie odpowiada wartości rzeczy i jest od niej zazwyczaj znacznie niższa, przez co sama operacja leasingu jest stosunkowo tania.
• W przypadku tego leasingu środek trwały zaliczany jest do majątku leasingodawcy. Z kolei cała płatność jest kosztem uzyskania przychodu dla leasingobiorcy i zmniejsza jego podatek dochodowy. Jednakże dana jednostka nie może amortyzować leasingowanych obiektów w ciężar kosztów podatkowych.
• Najważniejszą cechą leasingu operacyjnego jest to, ze nie prowadzi on do nabycia przedmiotu na własność.
• W przypadku tego leasingu leasingodawca ponosi z reguły pełne koszty związane z utrzymaniem, naprawami i ubezpieczeniem udostępnianej rzeczy oraz płaci przewidziane prawem podatki.
• Jedną z odmian tegoż leasingu jest leasing operacyjno – lombardowy, który jest korzystniejszy ze względów podatkowych, ma minimalna liczbę formalności, jakie leasingobiorca musi dopełnić przed zawarciem umowy. Związane jest to głównie z rodzajem i wysokością zabezpieczenia. Podstawowym zabezpieczeniem, jakiego może zażądać leasingodawca, jest wysoka pierwsza wpłata, która szacować się może pomiędzy 15 a 45 % wartości przedmiotu umowy.

b) Leasing finansowy (finansowany, kapitałowy) – polega na udostępnieniu leasingobiorcy dobra inwestycyjnego do użytkowania i ewentualnie pobierania pożytków na określony czas.
• Okres trwania umowy jest na ogół zbliżony do okresu gospodarczej użyteczności przedmiotu leasingu.
• Opłaty ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego) w okresie trwania umowy pokrywają całkowite koszty leasingodawcy oraz zapewniają określony zysk (odsetki).
• Przedmiot leasingu zaliczany jest do majątku leasingobiorcy, który dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Opłaty związane z korzystaniem z przedmiotu leasingu są dla leasingobiorcy kosztem uzyskania przychodu.
• Z podatkowego punktu widzenia płatność dzieli się na 2 części: odsetkową i kapitałową. Część odsetkowa jest kosztem uzyskania przychodu, natomiast część kapitałowa obciąża zysk po podatku. W tym przypadku amortyzacja jest kosztem podatkowym.
• Cechą leasingu finansowego jest to, iż leasingobiorca ponosi pełne ryzyko związane z udostępnianym dobrem, pokrywa koszty jego utrzymania i ubezpieczenia, oraz pokrywa wszelkie podatki i opłaty.
• W tym przypadku leasingobiorca nie ma możliwości odstąpienia od umowy przed upływem okresu, na który została zawarta, chyba, że zapłaci firmie leasingowej odpowiednie odszkodowanie.
• Po upływie ważności umowy leasingowej leasingobiorcy przysługuje tzw. opcja zakupu przedmiotu leasingu. Oznacza to, że leasingobiorca może, ale nie musi zakupić przedmiot leasingu. W praktyce jest to opcja bardzo opłacalna, ponieważ cena przedmiotu po zakończeniu umowy bywa z reguły znacznie niższa od rynkowej wartości przedmiotu.

2. Biorąc pod uwagę ilość podmiotów występujących w transakcji wyróżnia się leasing bezpośredni i pośredni:
a) Leasing bezpośredni – w tym przypadku leasingodawcą jest właściciel przedmiotu, może nim być producent, importer czy tez sprzedawca, który ponosi wszelkie koszty związane np. z naprawą przedmiotu leasingu, oferując leasingobiorcy np. bezpłatny serwis, przeglądy techniczne itp. Ma to miejsce gdy np. leasingujemy samochód bezpośrednio od producenta. Ten typ leasingu występuje bardzo rzadko, a zakres świadczonych usług dotyczy tylko wybranych typów i marek określonych dóbr.
b) Leasing pośredni – w transakcjach tego typu leasingu występują 3 podmioty: dostawca, użytkujący oraz pośrednik, którym jest wyspecjalizowana firma leasingowa. Firma ta nie produkuje, a jedynie nabywa przedmiot leasingu, a następnie użycza. Taką funkcję pełnią głównie przedsiębiorstwa leasingowe, banki oraz firmy ubezpieczeniowe. Przedsiębiorstwo leasingowe dokonuje zakupu u producenta, wskazanego przez przyszłego użytkownika i przekazuje nabytą rzecz użytkownikowi, pozostając jednocześnie jej właścicielem. Pomiędzy tymi stronami jest zawierana jedna umowa trójstronna lub tez dwie umowy dwustronne.

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Poprzedni artykuł:Uczestnicy umowy leasingu
Następny artykuł:Rodzaje leasingu cz. 2