O biznesie Planowaniu i Pomysłach na biznes

Trochę o tym. Trochę o tamtym. Zawsze wokoło biznesu.

Prawne formy zabezpieczania kredytów - część 2

kredyty, pożyczki, kredyty hipoteczne, kredyty gotówkowe, banki, biznes,

Kolejną formą zabezpieczenia spłaty kredytu jest <b>gwarancja bankowa</b>. Jest ona zabezpieczeniem spłaty kredytu wraz z odsetkami i pozostałymi kosztami w przypadku, gdy kredytobiorca na zlecenie którego została wystawiona nie spłaca kredytu w terminie przewidzianym w umowie. Gwarancja wystawiana jest przez bank w formie pisemnej.

Jako zabezpieczenie spłaty kredytu mogą służyć różnego rodzaju gwarancje tj.:  
1. gwarancja spłaty kredytu,
2. gwarancja dobrego wykonania umowy,
3. gwarancja zwrotu zaliczki,
4. gwarancja spłaty rat leasingowych,
5. gwarancja zapłaty cła,
6. gwarancja przetargowa (wadialna),
7. gwarancja zabezpieczająca zapłatę należności za zakupione towary lub usługi.

Stronami w gwarancji bankowej są:
1. zleceniodawca (kredytobiorca), na którego zlecenie bank gwarantujący wystawia gwarancję,
2. beneficjent gwarancji, tj. bank udzielający kredytu, na którego rzecz gwarancja zostaje wystawiona i który jest uprawniony do podnoszenia roszczeń w ramach udzielonej gwarancji,
3. bank udzielający gwarancji (gwarant).
Gwarancja powinna zawierać kilka elementów, które decydują o jej ważności m.in. określać powinna strony, które zawarły umowę kredytową, datę zawarcia tej umowy, termin spłaty kredytu, przedmiot gwarancji, wysokość zobowiązania banku gwarancyjnego oraz termin ważności gwarancji.

W przypadku nie spłacenia kredytu przez kredytobiorcę, bank udzielający kredytu zwraca się w formie pisemnej do gwaranta o zaspokojenie swoich roszczeń. Jeżeli nie jest to gwarancja warunkowa (beneficjent niezależnie od zgłoszenia roszczeń musi jeszcze uzasadnić lub udokumentować swoje żądanie) gwarant spłaca zobowiązanie wynikające z zaciągniętego kredytu za kredytobiorcę.

Gwarancja bezwarunkowa – jest płatna na podstawie zgłoszenia roszczenia przez beneficjenta, bez możliwości sprawdzenia słuszności czy zasadności roszczenia.
Gwarancja zabezpieczona gwarancją wystawioną prze inny bank to regwarancja.

<b>Przelew wierzytelności</b> – jest to umowa, na podstawie której wierzyciel przenosi swoje prawo do otrzymywania konkretnej sumy za sprzedane towary lub wykonane usługi na osobę trzecią. Osoba przelewająca wierzytelności nazywana jest cedentem, zaś ta na którą przelane zostają te wierzytelności to cesjonariusz. Dłużnik cedenta nazywany jest dłużnikiem wierzytelności.

Przedmiotem przelewu może być cała wierzytelność bądź też jej część taka, której zbyciu nie sprzeciwia się ustawa, zastrzeżenia umowne lub właściwość zobowiązania.

Z punktu widzenia banku przedmiotem przelewu powinny być takie wierzytelności, które są realne do ściągnięcia, pochodzące od osób odpowiedzialnych majątkowo, a jeśli termin płatności przypada szybciej niż termin spłaty kredytu to bank powinien mieć możliwość blokady rachunku bankowego na który wpłyną należności mające być zabezpieczeniem lub przekazane na spłatę kredytu.

Najczęściej stosowane są dwa rodzaje cesji:
1. cesja konkretnie oznaczonej wierzytelności lub kilku wierzytelności,
2. cesja globalna, na mocy której cedant przelewa na bank wiele swoich wierzytelności już istniejących lub przyszłych.

Umowa przelewu wierzytelności powinna być sporządzona na piśmie. Jeżeli kredytobiorca nie spłacił w terminie kredytu, bank wzywa dłużnika cedanta aby od momentu otrzymania wezwania przekazywał wszystkie wierzytelności na
rachunek banku wskazany w wezwaniu.

Zobowiązanie dłużnika wierzytelności wobec banku wygasa gdy :
1. zobowiązanie, którego zabezpieczenie stanowił przelew, zostało spłacone,
2. w dobrej wierze spełni on świadczenie do rąk osoby, która według posiadanych przez niego informacji była wierzycielem,
3. spełni świadczenie bankowi.

Pewnego rodzaju zabezpieczeniem spłaty kredytu jest <b>przystąpienie do długu kredytowego</b>. Jest to umowa, zawarta pomiędzy dłużnikiem a przystępującym albo przystępującym a wierzycielem. W wyniku takiej umowy po stronie dłużnika przystępuje osoba trzecia (przystępujący) inna niż kredytobiorca w charakterze dłużnika solidarnego. Dotychczasowy dłużnik nie zostaje z długu zwolniony.  Przystąpienie do długu jest zabezpieczeniem kredytów już istniejących, nie może stanowić zabezpieczenia kredytów i pożyczek jeszcze nie udzielonych lub gwarancji bankowych. Dotyczy to m.in. takich kredytów jak: kredyt hipoteczne, kredyt mieszkaniowy ,czy kredyt inwestycyjny.

Umowa przystąpienia do długu jak również zgoda na jej zawarcie za względu na bezpieczeństwo banku powinny mieć formę pisemną. Przystąpienie do długu następuje poprzez zawarcie umowy przez bank z nowym dłużnikiem za zgodą kredytobiorcy lub też poprzez zawarcie umowy przez kredytobiorcę z nowym dłużnikiem za zgodą banku. Dla banku najkorzystniejsze jest zawarcie umowy trójstronnej gdyż wówczas wszystkie podmioty: bank, dłużnik i przystępujący do długu są stronami umowy.

Osoba przystępująca do długu odpowiada wobec banku jak za własny dług, a jej odpowiedzialność jest solidarna. Bank może więc żądać spłaty całości lub części długu:
1. od dłużnika i przystępującego do długu łącznie lub
2. od każdego z nich z osobna
3. od kilku z nich, w przypadku gdy do długu przystąpiło kilka osób

Bank może więc żądać zapłaty od tego kto będzie w stanie spłacić dług w terminie określonym w umowie. Zobowiązanie przystępującego do długu wygasa m.in. w przypadku spłacenia długu wraz z odsetkami i innymi należnościami bankowymi bądź też w przypadku wygaśnięcia zobowiązania dłużnika z innych przyczyn.

Wśród wielu form zabezpieczenia kredytu możemy wymienić jeszcze <b>pełnomocnictwo do dysponowania rachunkiem bankowym</b>. Takie pełnomocnictwo może być udzielone przez Kredytobiorcę, osobę trzecią, jak również przez osobę, która już zabezpiecza udzielony kredyt np. przez poręczyciela.

Pełnomocnictwo, aby zabezpieczało interesy banku powinno zawierać stwierdzenie, że nie jest ono odwołalne i nie wygasa wraz ze śmiercią posiadacza rachunku, jak również zobowiązanie się posiadacza rachunku do nie ustanawiania kolejnych pełnomocnictw a także upoważnienie dla banku do zablokowania na nim kwoty w wysokości pozostałego do spłaty długu, w przypadku niespłacenia go w terminie. W praktyce pełnomocnictwo jest zabezpieczeniem dodatkowym stosowanym szczególnie w przypadku, kiedy kredytobiorca korzysta z usług kilku banków.

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *